Πώς μπορείς να περάσεις καλά την Κυριακή ...

... όταν ακολουθεί μια δύσκολη Δευτέρα; Φαίνεται ότι ο γάμος και τα σχετικά δεν σας κίνησαν το ενδιαφέρον, γι' αυτό θα αφήσω το θέμα για λίγο, με σκοπό να επανέλθω αργότερα, ελπίζω προκλητικότερος. Για σήμερα, ας επανέλθω σ' ένα θέμα που έθιξα στο πρώτο post αυτού του weblog, το θέμα του διαλείμματος (αν κι εκεί διατυπώνεται διαφορετικά, ως απασχόληση το Σάββατο με μια μεταφρασούλα - το ανώνυμο σχόλιο που το ακολουθεί συλλαμβάνει ακόμη καλύτερα την ουσία του). Αλήθεια, εσείς τι καταλαβαίνετε ως "διάλειμμα"; Και είναι κάτι που το έχετε ανάγκη;

Η έννοια του διαλείμματος εμπεριέχει, προφανώς, το στοιχείο της προσωρινής διακοπής μιας δραστηριότητας ή μιας καταστάσεως που έχουν διάρκεια. Η δραστηριότητα αυτή ή η κατάσταση μπορεί να είναι σωματικά ή πνευματικά επίπονη ή, ακόμη, και επώδυνη. Μπορεί η δραστηριότητα καθ' εαυτήν να μην είναι δυσάρεστη, αλλά η διάρκειά της να την καθιστά κουραστική, καθώς μας αποκλείει από άλλες επιδιώξεις. Μπορεί να μας απορροφά εντελώς τη δημιουργικότητα (και συχνά να τη διοχετεύει σε κατευθύνσεις που δε μας πολυενδιαφέρουν) ή, αντιθέτως, να νοιώθουμε ότι στην πραγματικότητα είμαστε εντελώς αδρανείς και δεν δημιουργούμε. Το διάλειμμα είναι η ευκαιρία να αδειάσουμε λίγο, να "φορτίσουμε τις μπαταρίες μας", όπως λένε κάποιοι, να αναπαυθούμε σωματικά ή να ηρεμήσουμε πνευματικά - ή μήπως να ορμήξουμε, έστω και για λίγο, σε μια άλλη δημιουργική δραστηριότητα, η οποία μας κάνει να νοιώθουμε καλά με τον εαυτό μας;

Η αίσθησή μου είναι ότι το διάλειμμα είναι κυρίως πνευματική ανάπαυση και απαλλαγή προσωρινή από πιεστικές έγνοιες. Για κάποιους αυτό επιτυγχάνεται με δραστικά μέσα - ακόμη και με παραισθησιογόνες ουσίες, οι οποίες οδηγούν σε έναν "άλλο" κόσμο το λήπτη τους. Για άλλους, η ίδια η διακοπή της επίπονης δραστηριότητας οδηγεί σε προσωρινή, έστω, γαλήνη. Πολλοί ενισχύουν την αίσθηση του διαλείμματος, το βαθμό που αυτό συνιστά προσωρινή φυγή από κάτι που τους καταπιέζει, με άλλα μέσα, μουσική που τους αρέσει, μια βόλτα στη φύση, με την ανάγνωση ενός ενδιαφέροντος βιβλίου ή την άσκοπη περιπλάνηση στο διαδίκτυο. Νομίζω ότι κοινά στοιχεία σ' όλα αυτά είναι η απομάκρυνση του νου από την κατάσταση που διακόπτεται (κυρίως αναφέρομαι, όπως είναι προφανές, και λόγω προσωπικών βιωμάτων σε διακοπή από πνευματική εργασία). Αλλιώς πιστεύω (τι λέτε εσείς;) ότι μόνη η διακοπή μιας δραστηριότητας δε συνιστά, στην πραγματικότητα, διάλειμμα. Εξ ου και ο σημερινός τίτλος.

Εάν είναι Κυριακή και είτε εξακολουθείς να εργάζεσαι, είτε έχεις στο νου το τι θα επακολουθήσει τη Δευτέρα, πάει χαμένη η ευκαιρία για διάλειμμα. Τουλάχιστον έτσι μου φαίνεται εμένα. Ο πολύ αγαπητός φίλος Takis, στον οποίον αναφέρθηκα σε προηγούμενη δημοσίευση, ίσως να είναι από τους ανθρώπους που μπορούν πολύ καλύτερα να εκτιμήσουν την αξία του διαλείμματος, καθώς οι ακαδημαϊκές του υποχρεώσεις σχεδόν δεν τον αφήνουν να πάρει ανάσα - ειδικά ένα σχόλιο από αυτόν θα ήταν καλοδεχούμενο. Ο φίλος Αλέξανδρος ίσως έχει πιάσει ακόμη περισσότερο το νόημα του "διαλείμματος" με την καταληκτική φράση στην καταχώρησή του, στο ιστολόγιό του (στο οποίο έχω ήδη παραπέμψει), της 14 Σεπτεμβρίου 2006.