Όλα του γάμου δύσκολα - εισαγωγή

Ελπίζω ότι θα μου συγχωρεθεί η διαρκής αλλαγή θεμάτων συζήτησης. Αφορμή για το θέμα αυτό δεν είναι ο πρόσφατος γάμος του γνωστού και πολύ αγαπητού σε όλους μας Lactanis, αλλά μια συζήτηση που είχα με ένα φίλο πριν από λίγα λεπτά. Η συζήτηση ξεκίνησε εξ αφορμής της αξιώσεως που παρέχεται στην Αμερική για palimony, ήτοι για διατροφή μεταξύ προσώπων που έχουν συμβιώσει για αρκετά μεγάλο διάστημα, αν και δεν έχουν παντρευτεί μεταξύ τους. Από εκεί η συζήτηση κάπου ξέφυγε και μιλήσαμε για το αν πρέπει να καθιερωθεί ως υποχρεωτικός τρόπος τελέσεως του γάμου ο πολιτικός τύπος στην Ελλάδα. Όπως ξέρετε, στην Ελλάδα μπορεί σήμερα να παντρευτεί κανείς είτε με θρησκευτικό, είτε με πολιτικό τύπο - και οι δύο τύποι γάμου είναι εξ ίσου έγκυροι ως προς την Πολιτεία.

Το βασικό ερώτημα, που θα μπορούσαμε, αν θέλετε, να συζητήσουμε, είναι: είναι σωστό η τέλεση του μυστηρίου του γάμου από Ιερέα της Ορθόδοξης Εκκλησίας (ή τον αντίστοιχο θρησκευτικό λειτουργό άλλων δογμάτων ή θρησκειών) να έχει και συνέπειες καθαρά αστικής φύσεως, πέρα από τις πνευματικές, στα πλαίσια της θρησκείας, όπου γίνεται;

Από εκεί και πέρα: ποιος είναι ο χαρακτήρας του γάμου; Είναι ενιαίος; Έχει διαφορετική λειτουργία στα πλαίσια της κοινωνικής συμβίωσης, σε σχέση με τη μυστηριακή του φύση στην Ορθόδοξη Εκκλησία ή τον όποιο χαρακτήρα λαμβάνει (που δεν γνωρίζω) σε άλλες θρησκείες;

Πιστεύετε ότι δικαιολογείται η προστασία της οικογένειας στην "παραδοσιακή" της μορφή; Και η προστασία αυτή τι μορφές μπορεί να λάβει; (από κοινές μεταθέσεις στους συζευγμένους δημοσίους υπαλλήλους μέχρι κληρονομικά δικαιώματα μέχρι δικαιώματα διατροφής). Πιστεύετε ότι δικαιολογείται να προστατεύεται μια πιο χαλαρή μορφή συμβιώσεως (ενδεχομένως και μεταξύ προσώπων του ιδίου φύλου); Σε επόμενο post θα παραθέσω κάποιες δικές μου βασικές σκέψεις.