Οι καταλήψεις και η νομιμότητα

Αφού, λέει, η κατάληψη γίνεται με απόφαση της συνέλευσης των φοιτητών, ουδείς φοιτητής δικαιούται να ζητήσει να προσέλθει για μάθημα ή για εξέταση. Γίνεται, μάλιστα, συζήτηση για το αν οι συνελεύσεις που αποφασίζουν για τις καταλήψεις συγκαλούνται κανονικά, έχουν απαρτία κ.λπ. (καθώς είναι γνωστή η τακτική κάποιων παρατάξεων να "κηρύσσουν" αυτοβούλως συνελεύσεις κάθε ημέρα, μέχρι να βρεθεί μια, η οποία θα ψηφίσει για κατάληψη). Δηλαδή εάν η πλειοψηφία των φοιτητών αποφασίσει, με νόμιμη σύγκληση της συνελεύσεως του αντίστοιχου συλλόγου φοιτητών, να γίνει κατάληψη, η κατάληψη νομιμοποιείται.

Αυτή η συζήτηση (περί νομίμων και παρανόμων συγκλήσεων, απαρτίας κ.λπ.) είναι εντελώς εκτός θέματος. Η κατάληψη δεν μπορεί να γίνει δεκτή, όσοι κι αν την υποστηρίξουν, για μερικούς βασικούς λόγους:
1. Ακαδημαϊκή ελευθερία, την οποία εγγυάται και το Σύνταγμα, σημαίνει ελευθερία να διδάξεις και να διδαχθείς και να ερευνήσεις. Ένα δικαίωμα που κατοχυρώνεται στο Σύνταγμα δεν μπορεί να υπόκειται σε πλειοψηφική έγκριση. Και ένας φοιτητής να θέλει να κάνει μάθημα και ένας καθηγητής να διδάξει, όλες οι πλειοψηφίες του κόσμου δεν μπορούν να του στερήσουν νομίμως αυτό το δικαίωμα.
2. Τα Α.Ε.Ι. είναι αυτοδιοικούμενα και έχουν θεσμούς, οι οποίοι λαμβάνουν αποφάσεις σχετικά με τη λειτουργία τους. Στους θεσμούς αυτούς δεν περιλαμβάνεται η συνέλευση των φοιτητών - ο ρόλος των φοιτητών στη διοίκηση του πανεπιστημίου είναι σημαντικός (ίσως και περισσότερο από όσο χρειάζεται) στο βαθμό που εκλέγουν μεγάλο αριθμό μελών της συγκλήτου του πανεπιστημίου και εκλέκτορες στις αποφάσεις για εκλογές σε κρίσιμα αξιώματα της πανεπιστημιακής αυτοδιοικούμενης κοινότητας.
3. Σε κάθε περίπτωση τα Α.Ε.Ι. είναι δημόσια και λειτουργούν με χρήματα του ελληνικού λαού. Είναι ηθικώς ανομιμοποίητος όποιος θυσιάζει αγαθά που δεν είναι δικά του, αλλά που του τα παραχωρούν άλλοι, προκειμένου να προβάλει τις απόψεις του.
4. Στο κάτω-κάτω οι καταλήψεις συνιστούν ποινικό αδίκημα: η παρεμπόδιση της εισόδου στο πανεπιστήμιο προς όποιον τη δικαιούται συνιστά παράνομη βία. Όσες συνελεύσεις και να γίνουν, όσες πλειοψηφίες κι αν συγκεντρωθούν, ο ποινικός χαρακτήρας μιας τέτοιας ενέργειας δεν εξαλείφεται - και, βέβαια, αποφάσεις που είναι αντίθετες με το νόμο είναι άκυρες.